- saqqal-bığ
- сущ. собир. борода и усы
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
saqqal — is. 1. Kişilərin üzündə və alt çənələrinin üstündə bitən tüklər. Uzun saqqal. Saqqal qoymaq. – <Məşədi İbad:> Hə. . . Çünki mən saqqalıma həna qoyuram, elə bildim ki, sən də saçına həna qoyursan. Ü. H.. <Musa:> Saqqal yalnız üzü örtən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cır-cındır — bax cındır mındır. . . Qapıdan cır cındır içində, saqqal bığ basmış bir adam girdi. Ç.. . . <Mahmudun> başına qoyduğu çalma isə cır cındırdan olurdu. S. Vəliyev … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məhasin — ə. 1) hüsnlər, gözəlliklər; 2) gözəl keyfiyyətlər ə. bığ saqqal … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bığlı-saqqallı — sif. Bığ və saqqal qoymuş; yaşlı, yekə. İndi Nəcmi də bu bığlısaqqallı kursantları yaxşıca təsəvvür edirdi. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırma — 1. is. 1. «Qırmaq»dan f. is. 2. Ov tüfəngindən atılmaq üçün qurğuşundan tökülən xırda kürəciklər; seçmə. Bu tüfəng qırmanı çox yayır. Qırma ilə doldurulmuş patron. Qırma tüfəngi – qırma atan quş tüfəngi, ov tüfəngi. 3. sif. Qırma şəklində olan,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoymaq — f. 1. Bir şeyi bir yerə buraxmaq, bir şeyi bir yerə yerləşdirmək. Kitabı şkafa qoymaq. Paltarları sandığa qoymaq. Şeyləri yerinə qoymaq. Yaylığı cibinə qoydu. – <Qulu:> Otaq təmizdir. Ancaq heç şeyimiz yoxdur ki, qoyaq. N. N.. Kərim kitabı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qrim — <ital.> Aktyorun səhnədə ifa edəcəyi rola görə üzünə lazımi şəkil verməsi üçün işlədilən vasitələr (boyalar, bığ, saqqal, saç və s.). Qrim eləmək (etmək) – bax qrimləmək. <Mazandaranski:> Oqtay elə bir qrim eləmiş ki, nə deyim. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti